niedziela, 8 maja 2016

Kalina – Viburnum

Obecnie kalina ma małe zastosowanie w lecznictwie. Z tego względu, że wiosna, postanowiłem przypomnieć nieco tę roślinę, bowiem możliwe będzie zebranie surowca.

Kalina o botanicznej nazwie Viburnum opulus (Linne) należy do rodziny przewiertniowatych – Caprifoliaceae. Podobne właściwości lecznicze posiada kalina śliwolistna – Viburnum prunifolium L. Dawniej kalina była stosowana w medycynie oficjalnej, dlatego opisana została w FP II (kalina śliwolistna) i III (kalina koralowa).
Kalina koralowa jest rozpowszechniona na terenie kraju, w lasach, nad rzekami (łęgi), olsach, nad jeziorami, w polnych zaroślach drzewiasto-krzewiastych. Kwitnie w maju.
Surowcem jest kora, kwiat i owoc – Cortex, Flos et Fructus Viburni, przy czym farmakopealnym surowcem jest kora – Cortex Viburni opuli (prunifolii).
Składnikami czynnymi kaliny są: flawonoidy (astragalina, kwercetyna, amantaflavon, kemferol), garbniki (ok. 6-7% w korze), triterpeny (alfa- i beta-amyryna, kwas oleanolowy, kwas ursolowy), kumarynowce (skopoletyna, eskuletyna), olejek eteryczny, gorycze (viburnina), fitosterole (beta-sitosterol), alkohole fenolowe, flobafeny,  fenolokwasy (kwas salicylowy), kwas walerianowy, pektyny, kwas mrówkowy, kwas octowy, kwas kaprylowy, viburnitol (cyklitol), żywice 6-6,5%. Owoce zawierają saponiny, garbniki (3%), cukry (32%).
Kwiaty powinny być zbierane w maju, w początkach i w czasie kwitnienia. Korę należy pozyskiwać w kwietniu. Owoce zbierane są od września i w październiku. Mogą być przemrożone przez pierwsze mrozy.
Wodne i wodno-alkoholowe wyciągi z kaliny działają rozkurczająco i uspokajająco na mięśnie macicy, mięśnie gładkie przewodu pokarmowego i przeciwkrwotocznie (hemostatycznie). Znoszą bolesne miesiączkowanie, zmniejszają ryzyko poronienia. Przetwory działają również uszczelniająco i wzmacniająco na naczynia krwionośne, przeciwzapalnie, przeciwwysiękowo, ogólnie uspokajająco i hipotensyjnie (obniżają ciśnienie krwi). Preparaty kaliny korzystnie działają w przypadku żylaków kończyn i odbytu oraz plamic naczyniowych. Wzmagają również wydzielanie moczu, chlorku sodu i metabolitów azotowych, przez co działają odtruwająco i przeciwobrzękowo. Korzystne będzie podawanie kaliny przy reumatyzmie i artretyzmie.
Wskazania: bolesne miesiączkowanie, menopauza, skłonności do poronień, nadmierne krwawienia miesiączkowe, nadciśnienie, plamice naczyniowe, choroby zakaźne, przeziębienie, gorączka, kamica moczowa, obrzęki, skąpomocz, kuracje odtruwające.
Owoce można spożytkować do przyrządzania marmolady, soku, dżemu lub odwaru. Należy zawsze owoce przed spożyciem przegotować (obróbka termiczna), aby zatraciły właściwości podrażniające przewód pokarmowy. Przetworzone termicznie owoce są bogate w pektyny, antocyjany, flawonoidy i pełnowartościowe. Odwar z owoców (gotować 10 minut) jest bezpieczny i można go podawać po osłodzeniu miodem podczas chorób zakaźnych, przeziębieniu i osłabieniu.
Odwar z kory – Decoctum Viburni: 2 łyżki rozdrobnionej kory zalać 1 szklanką wody; gotować 5 minut; odstawić na 30-40 minut, przecedzić. Wypić w ciągu dnia w 3 dawkach. Odwar można stosować do płytkich lewatyw (50-100 ml) przy hemoroidach oraz okładów i przemywania skóry przy stanach zapalnych.
Napar kalinowy – Infusum Viburni: 2 łyżki kwiatów zalać 2 szklankami wrzącej wody; odstawić na 30 minut pod przykryciem. Przecedzić. Wypić w ciągu dnia. Można osłodzić miodem lub sokiem żurawinowym (stany zapalne i infekcje układu moczowego, kamica moczowa) lub malinowym (przeziębienie).
Intractum Viburni: 1 część świeżej lub suchej rozdrobnionej kory zalać 3 częściami gorącego alkoholu 40-60%, odstawić na 7 dni, przefiltrować. Zażywać 2-3 razy dziennie po 3 ml.
Kalina koralowa  jest naturalnym lekiem ziołowym na choroby kobiece. Jednak dzięki silnym właściwościom rozluźniającym mięśnie stosować ją można, jako lek przy chorobach kręgosłupa, a nawet na migrenę.
Znakomicie neutralizuje objawy stresu.
.
Korę kaliny można kupić w sklepie. Można pozyskać krzewu kaliny pomponowej, uprawianej w przydomowych ogrodach. Można też iść do lasu i sobie przynieść. Tak robię ja.
Rozpoznanie kaliny koralowej jest łatwe, szczególnie jesienią. Widoczna jest wtedy z daleka za sprawą czerwonych owoców.
Dojrzały owoc kaliny jest soczysty, jak porzeczka. Pestka jest duża, okrągła i płaska. Owoce utrzymują się na krzewach bardzo długo – widuję wiosną kwitnącą kalinę kalinę, na której wciąż są “czerwone korale”.

Kalina koralowa lecznicza jest cala – kora, młode gałązki, kwiaty, owoce, nawet pestki – wszystko można wykorzystać.
Korę tradycyjnie zbiera się wiosną, z gałązek 2-3 letnich..
Nie trzeba zdejmować kory ze wszystkich gałązek, część można wysuszyć w całości – będą na zapas.
Na szklankę wody wykorzystuje się korę z 10 cm. gałązki. Gotować na małym ogniu 3 minuty. Wywar ma początkowo kolor słomkowy, szybko jednak ciemnieje.
Kora kaliny koralowej jest składnikiem wielu złożonych leków ziołowych. Między innymi na choroby macicy, jajników, napięcie przedmiesiączkowe. Oto receptura do zastosowania przy endometriozie , zapaleniu przydatków i  zapaleniu jąder opracowana przez doktora Henryka Różańskiego.
kora kaliny (kwiaty, gałązki, z kaliny pomponowej może być też) 2 cz
kwiat czeremchy ( lub tarniny) 1 cz.
lucerna ziele 1 cz
jesion gałązki 1 cz
kwiat nagietka 2 cz
ziele (lub ziarno) niepokalanka 1 cz
ziele jasnoty białej (lub purpurowej) 1 cz
trędownik lub katalpa lub ziele juki 1 cz
Odwar 1 łyżka na szklankę wody, gotować 5 minut i zostawić pod przykryciem na godzinę.
Stosować 1 szklankę dzienne na noc.



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz