poniedziałek, 30 maja 2016

Witamina D3 w walce o zdrowy organizm.

Położenie geograficzne Polski i związany z tym deficyt promieni słonecznych oraz dieta uboga w witaminę D3 przyczyniają się do powstawania jej niedoborów w organizmach większości mieszkańców naszego kraju. Chcąc utrzymać odpowiednie stężenie witaminy D3 , musimy bezwzględnie stosować suplementację odpowiednio wysoką i łatwo przyswajalną dawką

Odpowiedni poziom witaminy D3 w organizmie powoduje obniżenie umieralności w: Stwardnieniu rozsianym, Chorobach sercowo - naczyniowych, Nowotworach, Złamaniach kości, Cukrzycy.
 Witamina D3, znana była ludzkości już od lat dwudziestych poprzedniego wieku. Przez długi okres czasu kojarzono ją, jako substancję wykazującą silne działanie przeciwkrzywicze (reguluje gospodarkę wapniowo-fosforanową organizmu, związana jest z modelowaniem i mineralizacją kości). Wyniki wielu prac naukowych ostatnich lat pokazują, że związek ten posiada znacznie szersze spektrum działania. Naukowcy odkryli udział witaminy D3 w wielu procesach fizjologicznych m.in. w regulacji funkcjonowania układu odpornościowego, regulacji stężenia cukru we krwi, funkcjonowaniu komórek skóry oraz układu sercowo-naczyniowego16. Te działania witaminy D3 przyczyniają się do obniżenia całkowitej śmiertelności nawet o 25%.
Bezpośrednie działanie wit. D3 opiera się na tym, że jest ona niezbędnym hormonem steroidowym (lipidem), który uruchamia mechanizm regulacji ekspresji odpowiednich genów. Witamina D3 po wniknięciu do jądra komórki łączy się z receptorem VDR, a następnie z receptorem retinoidu X i taki kompleks łącząc się z odpowiednimi sekwencjami DNA reguluje ekspresję docelowych genów. Liczne doniesienia wskazują na udział witaminy D3 (kalcytriolu) w procesie kontrolowania ekspresji ponad 200 genów.
Szczególnie ważnym dla utrzymania równowagi biologicznej organizmu obszarem działania witaminy D3 jest układ sercowo-naczyniowy. Nadciśnienie tętnicze krwi, jej zwiększona krzepliwość, czy zaburzenia pracy serca to najczęściej odnotowywane zakłócenia pracy układu krążenia, z powodu, których rocznie w Polsce umiera prawie 173 tysiące osób, z tego 31 tysięcy to osoby poniżej 65 roku życia, a kolejne 30 tysięcy to osoby pomiędzy 65 a 75 rokiem życia (wg dane GUS, rocznik statystyczny 2010).
Regulacja ciśnienia krwi. Już w latach 80-tych badania ujawniły związek pomiędzy wartością ciśnienia krwi a zamieszkiwanym regionem globu. W toku prowadzonych obserwacji wywnioskowano, że niższe wartości ciśnienia krwi występują u osób mieszkających w rejonach nasłonecznionych, położonych bliżej równika w porównaniu do osób z regionów, gdzie ekspozycja na promienie słoneczne jest dużo rzadsza i krótsza.
Badania kliniczne potwierdziły, że ekspozycja na promieniowanie UVB, powodująca zwiększenie stężenia witaminy D3 w osoczu krwi wiązała się z obniżeniem ciśnienia tętniczego u chorych z łagodnym nadciśnieniem tętniczym. U osób biorących udział w badaniu Krause i wsp. średnie stężenie witaminy D3 w osoczu wynosiło 20 ng/ml. 6-tygodniowa terapia promieniami UVB przyczyniła się do 162% zwiększenia stężenia kalcydiolu do około 50 ng/ml i jednoczesnego obniżenia wartości zarówno skurczowego, jak i rozkurczowego ciśnienia średnio o 6 mm Hg.
W szeregu badań populacyjnych naukowcy potwierdzili silną korelację zwiększonego stężenia witaminy D3 w osoczu z niższym ciśnieniem krwi. Kristal-Boneh i wsp. wykazali w badanej populacji 100 mężczyzn o normalnych parametrach ciśnienia, że w podgrupie z najniższym stężeniem aktywnej formy witaminy D3 w osoczu (poniżej 24 pg/ml) wartości ciśnienia tętniczego zarówno skurczowego, jak i rozkurczowego były wyższe odpowiednio o 10 i 3 mm Hg w porównaniu do osób, u których stężenie kalcytriolu w osoczu było powyżej wartości 34 pg/ml4 . W badaniu klinicznym u osób po 70 roku życia cierpiących na niedobory witaminy D3 (stężenie poniżej 10 ng/ml) wykazano, że podawanie 800 IU witaminy D3 i 1200 mg wapnia przez 8 tygodni podwyższyło stężenie witaminy D3 do 25 ng/ml i efektywnie obniżyło skurczowe ciśnienie krwi średnio o 13 mm Hg w porównaniu do osób przyjmujących sam wapń bez wit. D3. O znaczeniu witaminy D3 w aspekcie regulacji ciśnienia tętniczego świadczy fakt, że receptory dla wit. D3 są zlokalizowane w narządach biorących udział w regulacji ciśnienia tętniczego, tj. w ośrodkowym układzie nerwowym, nerce, nadnerczach, ścianie naczyń, sercu. Jednak jak do tej pory nie został jednoznacznie wyjaśniony mechanizm, za pomocą, którego substancja ta działa hipotensyjnie. Najnowsze w tym zakresie badania molekularne pokazują, że witamina D3 bezpośrednio wpływa na komórki przykłębuszkowe zmniejszając ekspresję genów reniny, dzięki czemu zahamowana zostaje jej produkcja i wydzielanie. Mniejsza ilość reniny przekłada się na mniejsze stężenie aldosteronu, przez co ograniczona zostaje zwrotna resorpcja sodu oraz wody w kanalikach nerkowych przyczyniając się tym samym do spadku objętości i ciśnienia krwi. Badania potwierdzają, że spożywanie witaminy D3 obniża ciśnienie krwi.

Stan naczyń krwionośnych.

 Na utrzymywanie prawidłowego ciśnienia krwi wpływa również bezpośrednio stan i kondycja naczyń krwionośnych. Zwiększone ciśnienie krwi jest bardzo często efektem patologicznych zmian ściany naczyń krwionośnych takich jak grubienie naczyń powodowane przerostem warstwy mięśniowej, czy też jej wapnienie (kalcyfikacja) towarzyszące bardzo często zmianom miażdżycowym. W świetle najnowszych doniesień, sprawne i prawidłowe funkcjonowanie naczyń może być również zależne od witaminy D3.
Włoscy naukowcy zaobserwowali występowanie zbieżności między niedoborami witaminy D3 (stężenia poniżej 15 ng/ml), a zwiększoną grubością tętnic szyjnych u pacjentów z cukrzycą. Badania na modelach zwierzęcych wykazały potencjalny udział witaminy D3 w zapobieganiu grubienia warstwy mięśniowej naczyń krwionośnych. Witamina D3 poprzez regulację ekspresji odpowiednich genów osłabia działanie epidermalnego czynnika wzrostu na komórki mięśni gładkich budujących naczynia krwionośne. Powoduje to ograniczenie ich nadmiernego namnażania i hamuje postępujące wraz z miażdżycą grubienie ściany naczynia. Komórki mięśni gładkich w obrębie zmian miażdżycowych bardzo często ulegają procesowi wapnienia, co zwiększa sztywność naczyń krwionośnych i wzmaga opór naczyniowy. Dzieje się tak, ponieważ komórki te są blisko spokrewnione z osteoblastami tkanki kostnej. Dlatego, w pewnych niekorzystnych warunkach mogą ulegać przekształceniu do komórek podobnych do osteoblastów i produkować duże ilości kolagenu oraz białka odpowiedzialne za proces mineralizacji macierzy zewnątrzkomórkowej. Jak podejrzewają naukowcy witamina D3 na poziomie genetycznym może hamować ten proces. Potwierdzenie tych przypuszczeń przynosi badanie in vivo, w którym u osób z grupy zwiększonego ryzyka rozwoju choroby niedokrwiennej serca wykazano, że zwiększone stężenie aktywnej formy witaminy D3 związane jest z mniejszym stopniem wapnienia naczyń wieńcowych mierzonym metodą tomografii wiązki elektronowej.
Oprócz działania ograniczającego wapnienie blaszki miażdżycowej naukowcy podejrzewają, że wit. D3 może mieć również udział w hamowaniu powstawania zmian miażdżycowych, które jak wiadomo mają podłoże zapalne. Jak dotychczas przypuszczenia te opierają się jedynie na obserwacjach, w których udowodniono jej działanie przeciwzapalne, ale dokładny mechanizm tego działania pozostaje nieznany.

Badanie kliniczne u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca i niedoborami witaminy D3 (stężenie poniżej 14 ng/ml) wykazało, że przyjmowanie 2000 IU witaminy D3 i 500 mg wapnia dziennie przez 9 miesięcy podniosło stężenie kalcydiolu do 26 ng/ml. Równocześnie zaobserwowano wzrost produkcji przeciwzapalnej IL-10 i zahamowanie wzrostu poziomu prozapalnego TNF-α w osoczu, w porównaniu do grupy kontrolnej przyjmującej sam wapń.

Z kolei u zdrowych osób z niedoborami witaminy D3 (stężenie poniżej 9 ng/ml), którym przez okres roku podawano 3 razy w miesiącu po 50000 IU wit. D3 odnotowano wzrost ilości wit. D3 w osoczu do 15 ng/ml z jednoczesnym spadkiem stężenia osoczowych czynników prozapalnych takich jak: MPP9 (–60%), MPP2 (–14%) oraz białka CRP (-23%) z wartości 6,12 do 4,71 mg/L 15. Badanie zespołu japońskich naukowców pokazało, że witamina D3 może być brana pod uwagę, jako czynnik ograniczający możliwość powstawania skrzepu w przypadku pęknięcia istniejącej już blaszki miażdżycowej. 
Jak powszechnie wiadomo istotną rolę w strukturze zmian miażdżycowych w naczyniach odgrywają monocyty, które po wniknięciu do blaszki miażdżycowej pożerają utleniony cholesterol LDL przekształcając się w komórki piankowate. Przy pęknięciu blaszki następuje uwolnienie jej zawartości, w tym komórek piankowatych, które mogą inicjować proces krzepnięcia krwi prowadzący do powstania zatoru. Jak pokazują wyniki doświadczeń in vitro aktywna forma witaminy D3 działając na monocyty zmniejsza w nich ekspresję prozakrzepowego czynnika tkankowego jednocześnie zwiększając ekspresję działającej przeciwzakrzepowo trombomoduliny. Dzięki temu, jak podejrzewają badacze, możliwe jest obniżenie właściwości prozakrzepowych elementów tworzących masę blaszki miażdżycowej i unikniecie powstawania zagrażających życiu zatorów w następstwie jej pęknięcia. 
Serce Oprócz działań usprawniających funkcje naczyń krwionośnych witamina D3 wpływa również na prawidłową budowę oraz pracę mięśnia sercowego.
Schorzeniem, w którym udowodniono korzystne działanie witaminy D3 jest przerost lewej komory serca. W przebiegu nadciśnienia tętniczego zarówno u osób młodych, jak i u chorujących w późniejszym okresie życia, dość często może dochodzić do przerostu mięśnia sercowego ze zmianą proporcji między masą włókien mięśniowych, naczyniami i ilością substancji międzykomórkowej. Pojawia się przy tym znaczny wzrost ilości kolagenu typu I, bardziej wytrzymałego, ale mniej rozciągliwego, co prowadzi do usztywniającego serce zwłóknienia jego ścian. Następstwem tego mogą być zaburzenia rytmu pracy serca i występowanie epizodów niedokrwienia mięśnia sercowego.
 W badaniu klinicznym u hemodializowanych pacjentów z przerostem lewej komory udowodniono ponad wszelką wątpliwość, że dożylne podawanie aktywnej formy witaminy D3 w ilości 100 IU dwa razy w tygodniu przez 15 tygodni powoduje regresję przerostu lewej komory serca manifestującą się zmniejszeniem grubości jej ściany o około 10%. Postulowany przez naukowców mechanizm obserwowanego zjawiska tłumaczy się możliwością hamowania przez witaminę D3 proliferacji komórek mięśniowych serca poprzez regulację ekspresji genów kontrolujących cykl komórkowy (cdk2) oraz modulację sygnałów wzrostu docierających do komórek mięśniowych.

Profilaktyka przeciwnowotworowa.

Wiele badań przeprowadzonych w ciągu ostatnich lat udowadnia nieznany do tej pory fakt wpływu witaminy D3 na hamowanie powstawania różnych typów nowotworów. Okazuje się, bowiem, że spożywanie odpowiednich ilości wit. D3 w dłuższym okresie czasu i osiągany poprzez to jej wysoki poziom w osoczu zmniejszają ryzyko wystąpienia danych rodzajów nowotworów. Międzynarodowy zespół naukowców w pracy opublikowanej w 2010 roku udowodnił na podstawie analizy wyników ponad 35 badań m.in., że wraz ze wzrostem osoczowego stężenia witaminy D3 średnio o 10 ng/ml ryzyko wystąpienia raka jelita grubego maleje o 15%. Z kolei w badaniu klinicznym prowadzonym przez 4 lata na grupie prawie 1200 kobiet po menopauzie wykazano, że podawanie 1100 IU witaminy D3 razem z 1450 mg wapnia na dobę zmniejszyło częstotliwość występowania wszystkich złośliwych nowotworów prawie o 60% w stosunku do grupy placebo. 
Najnowsze w tym zakresie badanie opublikowane w prestiżowym Journal of Clinical Oncology ujawnia, że wśród kobiet po menopauzie przyjmujących 400 IU witaminy D3 + 1000 mg wapnia dziennie przez 7 lat, złośliwy czerniak skóry pojawiał się o 57 % rzadziej niż u kobiet z grupy kontrolnej. Wskaźnik ten dotyczył kobiet, u których wcześniej zdiagnozowano tzw. nieczerniakowe zmiany nowotworowe skóry (NMSC), czyli mających już pewnego rodzaju predyspozycje do rozwoju nowotworu. 
Jak doskonale widać, pomimo występujących predyspozycji, regularnie przyjmowana witamina D3 zadziałała protekcyjnie hamując możliwość pojawienia się czerniaka. Dokładne mechanizmy ochronnego przeciwnowotworowego działania wit. D3 pozostają ciągle niepoznane, jednak duża ilość prowadzonych obecnie w tym zakresie badań in vitro i in vivo daje szanse na dokładne ich zbadanie i szczegółowe wyjaśnienie.

Wyniki przeprowadzonych badań jednoznacznie wskazują - witamina D3 jest czynnikiem prowadzącym do lepszego działania mechanizmów organizmu, które zapewniają homeostazę czyli zdrowie. Jej rola nie ogranicza się jedynie do działań związanych z utrzymywaniem prawidłowej budowy kości, ale jak pokazują wyniki najnowszych badań klinicznych, jest znacznie szersza. Odpowiedni jej poziom w organizmie stanowi ogólne zabezpieczenie dobrego stanu zdrowia i jest szczególnie istotny dla prawidłowego funkcjonowania serca i układu krążenia. Jak zauważono, w żadnym z przedstawionych badań, pomimo uzyskania pozytywnych efektów zdrowotnych, suplementacja wit. D3 w ilości 800 – 2000 IU nie spowodowała osiągnięcia jej prawidłowego poziomu w organizmie, co może zmniejszać efekt długoterminowy i nie pozwoli osiągnąć stanu równowagi zdrowotnej.

Źródła witaminy D3 i zapotrzebowanie organizmu.

Witamina D3 jest substancją o charakterze tłuszczowym, jedyną znaną witaminą, która w odpowiednich warunkach może być wytwarzana przez organizm. Czynnikiem niezbędnym do tego procesu jest promieniowanie UV docierające pod postacią światła słonecznego. To właśnie ono zapoczątkowuje pierwszy etap jej tworzenia odbywający się w skórze. Miejscem powstania aktywnej formy, witaminy D3 (kalcytriol) są nerki, z których witamina wydzielana jest do krwi i rozprowadzana po całym organizmie. Ilość wytwarzanej wewnętrznie witaminy D3 jest, bezpośrednio zależna od intensywności toczącego się w skórze pierwszego etapu jej syntezy. Ten z kolei jest zależny od ilości absorbowanego promieniowania UV, karnacji skóry i wieku.
U osób z jasną karnacją ilość promieni UV docierająca do głębszych warstw skóry i intensywność syntezy witaminy D3 będą większe niż u osób z ciemną karnacją.
 Ekspozycja całego ciała na pomienie słoneczne w okresie letnim przez osobę z jasną karnacją może wytworzyć i uwolnić do krwiobiegu nawet 10.000 - 20.000 IU (jednostek międzynarodowych) wit. D3 dziennie. Taka ilość jest prawdopodobnie niezbędna do utrzymania jej prawidłowego, zdrowego poziomu w organizmie. Czynnikami wpływającymi pośrednio na ilość wytwarzanej wit. D3 są także szerokość geograficzna i pora roku.
W okresach jesienno-zimowych w rejonach nizinnych (prawie cała Polska) przy deficycie promieni słonecznych organizm nie jest w stanie wytworzyć odpowiedniej ilości tej substancji, co prowadzi do powstania znacznych jej deficytów. Intensywność syntezy tego związku w skórze maleje również wraz z wiekiem (u osób po 70 roku życia aż o 75%). Biorąc pod uwagę zapotrzebowanie organizmu oraz szczegółowe badania wykazano dobitnie, że rekomendowane od 1989 r. dawki witaminy D3 wynoszące 200–600 IU/d są zdecydowanie za niskie.
Nie ulega wątpliwości, że niedobór witaminy D3 jest poważnym problemem o charakterze globalnym, jako że dotyczy osób różnej rasy, płci i wieku. Obecnie średni poziom witaminy D3 w osoczu zdrowych ludzi wynosi ok. 10 ng/ml, co oznacza ponad 200% niedobór. Naukowcy postulują, od dłuższego czasu, weryfikację dotychczasowych zaleceń i podniesienie dawki dla dorosłych do nie mniejszej niż 2000 IU/dzień. Najlepszym wskaźnikiem poziomu witaminy D3 w organizmie jest stężenie kalcydiolu w osoczu.
Jeszcze kilka lat temu szacowano, że optymalne stężenie witaminy D3 wynosi około 20 ng/ml. Obecnie uważa się, że powinno wynosić minimum 30 ng/ml. Poniżej tej wartości mamy już do czynienia ze znaczącymi dla zdrowia niedoborami.
Na podstawie literatury wiemy, iż otrzymanie takiej wartości możliwe jest dopiero po regularnym spożywaniu 2000 IU przez okres min. 1,5 roku. Z drugiej strony idealną wartością, do której powinniśmy dążyć, jak podają dane naukowe, jest 60 ng/ml
Najlepszym naturalnym źródłem witaminy D3 są tłuste ryby morskie, a wśród nich sardynka, łosoś, makrela i śledź, które zawierają jednak nieduże jej ilości, co sprawia, że jednorazowo możemy dostarczyć organizmowi jedynie około 200 – 400 IU tej substancji. Niekwestionowany jest, zatem fakt, że zbyt mała ilość syntetyzowanej pod wpływem światła słonecznego i dostarczanej z pożywieniem witaminy D3 powinna być uzupełniana poprzez stosowanie preparatów. Najnowsze dane literaturowe zawierające praktyczne wskazówki dotyczące zwalczania niedoboru witaminy D3 , zalecają zdrowym osobom (lecz z niedoborem witaminy D3 ) przyjmowanie preparatów dostarczających 2000–7000 IU witaminy D3 dziennie, wzbogaconej o substancje o charakterze tłuszczowym (np. kwasy tłuszczowe omega-3), ułatwiające jej wchłanianie. Szersze dane ukażą się w następnej publikacji.

Położenie geograficzne Polski i związany z tym deficyt promieni słonecznych oraz dieta uboga w witaminę D3 przyczyniają się do powstawania jej niedoborów w organizmach większości mieszkańców naszego kraju. Chcąc utrzymać odpowiednie stężenie witaminy D3 , musimy bezwzględnie stosować suplementację odpowiednio wysoką i łatwo przyswajalną dawką (min. 1000 - 2000 IU dziennie). 
Skuteczność wchłaniania i dalszego działania witaminy D3 zależy od tego, czy pochodzi ona z najbardziej wartościowego - naturalnego źródła zwierzęcego, którym są jedynie ryby i suplementy diety. Odpowiedni jej poziom jest niezbędny dla utrzymania dynamicznej równowagi i wysokiego potencjału zdrowotnego. 

Tylko taka zawartość witaminy D3 w organizmie pozwoli czerpać korzyści z jej prozdrowotnych działań, gdyż m.in.:

• uruchamia mechanizmy regulacji ekspresji co najmniej 200 genów

• reguluje ciśnienie krwi powodując jego obniżenie nawet o 13 mm Hg (skurczowe) i o 6 mm Hg (rozkurczowe)

• hamuje sztywnienie naczyń krwionośnych i zapobiega ich wapnieniu oraz powstawaniu zmian miażdżycowych

• zapobiega powstawaniu i zmniejsza patologiczne zmiany budowy serca (zmniejsza grubość ściany lewej komory serca o 10%)

• ogranicza nawet o 60 % ryzyko wystąpienia różnych typów nowotworów złośliwych Z powodu tego szerokiego spektrum efektów i wysokiej skuteczności, przyjmowanie właściwych ilości witaminy D3 powinno być wdrożone, jako standard postępowania prozdrowotnego.


LITERATURA: 1. Reddy Vanga S, Good M, Howard PA, Vacek JL. Role of vitamin D in cardiovascular health. Am J Cardiol. 2010 Sep 15;106(6):798-805. 2. Li YC, Kong J, Wei M, Chen ZF, Liu SQ, Cao LP. 1,25-Dihydroxyvitamin D(3) is a negative endocrine regulator of the renin-angiotensin system. J Clin Invest. 2002 Jul;110(2):229-38. 3. Watson KE, Abrolat ML, Malone LL, Hoeg JM, Doherty T, Detrano R, Demer LL. Active serum vitamin D levels are inversely correlated with coronary calcification. Circulation. 1997 Sep 16;96(6):1755-60. 4. Kristal-Boneh E, et al. Association of calcitriol and blood pressure in normotensive men. Hypertension. 1997 Nov;30(5):1289-94. 5. Krause R, Bühring M, Hopfenmüller W, Holick MF, Sharma AM. Ultraviolet B and blood pressure. Lancet. 1998 Aug 29;352(9129):709-10. 6. Pfeifer M, Begerow B, Minne HW, Nachtigall D, Hansen C. Effects of a short-term vitamin D(3) and calcium supplementation on blood pressure and parathyroid hormone levels in elderly women J Clin Endocrinol Metab. 2001 Apr;86(4):1633-7. 7. Szczepańska-Sadowska E.: Układ renina-angiotensyna – fizjologia i patofizjologia Antagoniści receptora angiotensyny II w leczeniu chorób układu sercowo-naczyniowego, (red. Januszewicz A., Januszewicz W. Rużyłło), Medycyna Praktyczna. Kraków, 2006, 21-56. 8. Carthy EP, Yamashita W, Hsu A, Ooi BS. 1,25-Dihydroxyvitamin D3 and rat vascular smooth muscle cell growth Hypertension. 1989 Jun;13(6 Pt 2):954-9. 9. Kim HW, Park CW, Shin YS, Kim YS, Shin SJ, Kim YS, Choi EJ, Chang YS, Bang BK. Calcitriol regresses cardiac hypertrophy and QT dispersion in secondary hyperparathyroidism on hemodialysis. Nephron Clin Pract. 2006;102(1):c21-9. 10. Nibbelink KA, Tishkoff DX, Hershey SD, Rahman A, Simpson RU. 1,25(OH)2-vitamin D3 actions on cell proliferation, size, gene expression, and receptor localization, in the HL-1 cardiac myocyte. J Steroid Biochem Mol Biol. 2007 Mar;103(3-5):533-7. 11. Wu J, Garami M, Cheng T, Gardner DG.J Clin Invest. 1996 Apr 1;97(7):1577-88. 1,25(OH)2 vitamin D3 , and retinoic acid antagonize endothelin-stimulated hypertrophy of neonatal rat cardiac myocytes. 12. Targher G, Bertolini L, Padovani R, Zenari L, Scala L, Cigolini M, Arcaro G. Serum 25-hydroxyvitamin D3 concentrations and carotid artery intima-media thickness among type 2 diabetic patients. Clin Endocrinol (Oxf). 2006 Nov;65(5):593-7. 13. Ohsawa M, Koyama T, Yamamoto K, Hirosawa S, Kamei S, Kamiyama R. 1alpha,25-dihydroxyvitamin D(3) and its potent synthetic analogs downregulate tissue factor and upregulate thrombomodulin expression in monocytic cells, counteracting the effects of tumor necrosis factor and oxidized LDL. Circulation. 2000 Dec 5;102(23):2867- 72. 14. Schleithoff SS, Zittermann A, Tenderich G, Berthold HK, Stehle P, Koerfer R. Vitamin D supplementation improves cytokine profiles in patients with congestive heart failure: a double-blind, randomized, placebo-controlled trial Am J Clin Nutr. 2006 Apr;83(4):754-9. 15. Timms PM, et el. Circulating MMP9, vitamin D and variation in the TIMP-1 response with VDR genotype: mechanisms for inflammatory damage in chronic disorders? QJM. 2002 Dec;95(12):787-96. 16. Cannell JJ, Hollis BW. Use of vitamin D in clinical practice. Altern Med Rev. 2008 Mar;13(1):6-20. 17. Tukaj C Adequate level of vitamin D is essential for maintaining good health. Postepy Hig Med Dosw. 2008 Oct 9;62:502-10 18. Armas L.A., Dowell S., Akhter M., Duthuluru S., Huerter C., Hollis B.W., Lund R., Heaney R.P.: Ultraviolet-B radiation increases serum 25-hydroxyvitamin D levels: the effect of UVB dose and skin color. J. Am. Acad. Dermatol., 2007; 57: 588–593 19. Hollis B.W.: Circulating 25-ydroxyvitamin D levels indicative of vitamin D suffi ciency: implications for establishing a new effective dietary intake recommendation for vitamin D. J. Nutr., 2005; 135: 317– 322 20. Gloth F.M., Gundberg C., Hollis B., Haddad J.G. Jr, Tobin J.: Vitamin D defi ciency in homebound elderly persons. JAMA, 1995; 274: 1683–86. 21. Chen T.C., Chimeh F., Lu Z., Mathieu J., Person K.S., Zhang A., Kohn N., Martinello S., Berkowitz R., Holick M.F.: Factors that influence the cutaneous synthesis and dietary sources of vitamin D. Arch. Biochem. Biophys., 2007; 460: 213–217 22. Whiting S.J., Calvo M.S.: Dietary recommendations for vitamin D: a critical need for functional end points to establish an estimated averagerequirement. J. Nutr., 2005; 135: 304–309 23. Bischoff-Ferrari H.A., Giovannucci E., Willett W.C., Dietrich T., Dawson-Hughes B.: Estimation of optimal serum concentrations of25-hydroxyvitamin D for multiple health outcomes. Am. J. Clin. Nutr., 2006; 84: 18–28 24. Dawson-Hughes B., et al.: Estimates of optimal vitamin D status. Osteoporos. Int., 2005; 16: 713–716 25. Heaney R.P.: The Vitamin D requirement in health and disease. J. Steroid Biochem. Mol. Biol., 2005; 97: 13–19 26. Verhave G, Siegert CE. Role of vitamin D in cardiovascular disease. Neth J Med. 2010 Mar;68(3):113-8. 27. Bednarski R, Donderski R, Manitius J. Rola witaminy D3 w patogenezie nadciśnienia tętniczego. Pol. Merk. Lek., 2007, XXIII, 136, 307 28. Grant WB, Schuitemaker GE. Health benefits of higher serum 25-hydroxyvitamin D levels in The Netherlands. J Steroid Biochem Mol Biol. 2010 Jul;121(1-2):456-8. 29. Meta-analysis of observational studies of serum 25-hydroxyvitamin D levels and colorectal, breast and prostate cancer and colorectal adenoma. Gandini S, Boniol M, Haukka J, Byrnes G, Cox B, Sneyd MJ, Mullie P, Autier P. . Int J Cancer. 2011 Mar 15;128(6):1414-24. 30. Vitamin D and calcium supplementation reduces cancer risk: results of a randomized trial. Lappe JM, Travers-Gustafson D, Davies KM, Recker RR, Heaney RP. Am J Clin Nutr. 2007 Jun;85(6):1586-91. 31. Calcium Plus Vitamin D Supplementation and the Risk of Nonmelanoma and Melanoma Skin Cancer: Post Hoc Analyses of the Women’s Health Initiative Randomized Controlled Trial” J.Y. Tang, et al. Journal of Clinical Oncology; 2011 32. Autier P., Gandini S. Vitamin D supplementation and total mortality. Arch Intern Med/Vol 167 (NO. 16), SEP 10, 2007


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz