czwartek, 3 listopada 2016

Środki ludowe, wykorzystywane do leczenia ran i skaleczeń.

Środki ludowe, wykorzystywane do leczenia ran i skaleczeń.

1.   W przypadku skaleczenia palca należy natychmiast posypać go cukrem (bezpośrednio na krwawiącą powierzchnię) po wstępnej obróbce jodyną.

2.   Aloes. Stosowany, jako środek zewnętrzny (kompresy, irygacje).


3.   Żurawina. Świeży sok z jagód oraz miąższ owoców stosuje się w leczeniu ran ropnych. Stosowany w postaci kompresów i irygacji.

4.   Bez. Świeże liście lub bandaż, namoczony sokiem z liści, przykłada się na 2-3 godziny na ropne rany. Czas leczenia – 7 dni.

5.   Szczaw koński. Cuchnące, zgorzelinowe rany i wrzody myje się wywarem ze szczawiu końskiego i nakłada się na nie nasączone wywarem kompresy.

6.   Najbardziej zastarzałe rany i wrzody z „dzikim mięsem” leczy się, posypując na nie (pod opatrunek) proszek z mieszaniny 2 części pieprzu ostrogorzkiego i 1 części przytulii.

7.   Ze świeżych liści krwawnika zmieszanego z kwiatami rumianku w stosunku 3: 1, robi się napar i przykłada kompresy lub bandaże na ropne, nie gojące się rany.

8.   Winogrona. Liście mają właściwości antyseptyczne, gojenia ran, przeciwzapalne i zatrzymujące krwawienia. Stosować na rany w postaci proszku z liści lub miazgi (sok). Zmieniać opatrunek 2 razy dziennie.

9.   Rumianek. Okłady, zasypki, kompresy z rumianku stymulują gojenie się ran i zapobiegają powstawaniu przetok i strupów.

10.      Cebula. Posiada właściwości bakteriobójcze i rozsysania (resorpcji) ropni.

11.      Skrzyp. Wywar z ziół wykorzystuje się do okładów na ropiejące rany. Zalać 1 łyżkę stołową skrzypu 1 szklanką wody, gotować przez 15 minut. Przecedzić.

12.      Czarna jagoda (borówka czarna). Napar z liści stosuje się do zewnętrznej obróbki świeżych i ropiejących ran. Przygotować jak herbatę.

13.      Tatarak. Proszkiem z kłączy posypuje się ropiejące rany i wrzody do szybszego gojenia się.

14.      Rany zasypuje się pyłkiem sosny lub przykłada na nie górną żółtą warstwę kory z gałęzi. Można na rany także przykładać żywicę wszystkich drzew iglastych, zmieszaną ze smalcem lub słoniną wieprzową.

15.      Kapusta. Aby odmoczyć zakrzepłą krew, należy na ranę nałożyć opatrunek z kapusty kiszonej lub solanki z kapusty.

16.      Śliwka. Świeże lub sparzone liście sprzyjają gojeniu ran ropnych i owrzodzeń.

17.      Wiśnia. Liście mają właściwości zatrzymywania krwawień. Ranę posypuje się proszkiem z suszonych liści lub wykonuje irygacje (obmywania) sokiem z liści.

18.      Wapno niegaszone. Zalać 1/2 filiżanki wapna niegaszonego zimną przegotowaną wodą i utrzymywać przez 4-5 godzin. Zlać górną warstwę płynu do innego naczynia. Wziąć oleju roślinnego (tyle według objętości, ile uzyskało się zlanego płynu). Zagotować olej na małym ogniu przez 10 minut. Kiedy olej stygnie i staje się tylko ciepły, wlać do niego zlany uprzednio płyn z wapna i dobrze wymieszać. Zestaw nakłada się zewnętrznie do smarowania ran lub nakładania kompresów na świeże i ropiejące rany. Opatrunki zmieniać 1 raz dziennie.

19.      Zestaw leczniczy:
Miód pszczeli – 80 g, kseroform – 20 g, olej rybi (tran) – 20 g. Wszystko dobrze wymieszać. Otrzymaną maść nakłada się na oczyszczone rany lub owrzodzenia w postaci opatrunku 1 raz dziennie.

20.       Seler. Świeże liście rozetrzeć z nie solonym masłem i przykładać na rany i owrzodzenia. Takie samo działanie mają kwiaty i liście koniczyny, podbiału, lubczyku, poziomki, truskawki, pokrzywy.

21.      Jednym z najstarszych i najbardziej skutecznych leków, stosowanych w medycynie ludowej do leczenia długo nie gojących się, ropiejących ran i owrzodzeń, jest następujący: przemyć ranę lub wrzód spirytusem. Ściąć dojrzały kłos pszenicy z małym końcem źdźbła. Obrócić końcem kłosa w dół i delikatnie prowadzić po ranie na krzyż (wzdłuż i w poprzek, czyli przeżegnać) 3 razy. Procedurę tę robić trzy razy dziennie, za każdym razem odcinając nowy kłosek, przez 3 dni. Środek może wydawać się dziadowski (magiczny) i śmieszny, tym nie mniej ropienie rany ustaje jak też krwawienie. Rana goi się w ciągu kilku dni. (wg mnie, mimo że jest wykonywany 3-krotnie znak krzyża, wygląda to na okultyzm i nie polecałbym tego sposobu, jest 32 innych – uwaga A.L.)

22.      Babka. Świeże posiekane liście są wykorzystywane przy skaleczeniach, ranach i stłuczeniach jako środek przeciwzapalny i zatrzymujący krwawienia. Sok z liści lub miazgę przykłada się na chore miejsce, zmieniając opatrunek co 3 godziny.

23.      Marchew. Świeżo starty korzeń nałożyć na ranę, przykryć papierem woskowanym (do pieczenia) i zawinąć(zabandażować). Dla przyspieszenia procesu regeneracji do marchwi można dodać niewielką ilość miodu.

24.      Purchawka.* Grzyb przeciąć i nałożyć wewnętrzną powierzchnią na ranę lub stłuczenie. Grzyb ma silne działanie przeciwzapalne i wstrzymujące krwawienia. Jeśli ranę posypie się (przypudruje) proszkiem dojrzałych zarodników grzyba, to efekt będzie taki sam, jak przy zastosowaniu młodego grzyba. Szybko wstrzymuje krwawienie, łagodzi stany zapalne.
*/
Purchawka* (ros. – Гриб-дождевик; łac.- „Lycoperdon”) w przekładzie oznacza „grzyb-deszczowy”  z rodziny pieczarek. Swoją nazwę otrzymał z powodu szybkiego pojawienia się po deszczu.
Grzyb ma dwa etapy rozwoju – młody grzyb, który ma charakterystyczny młody i gęsty miękisz, nadający się do spożycia. Znane nazwy ludowe: zajęcze ziemniaki i pszczela gąbka. Drugim dojrzałym stadium jest proszkowata masa w postaci pyłu brązowego koloru, nie nadającego się do spożycia. W tym czasie grzyby te są popularnie nazywane tytoniem dziadka, grzybem tytoniowym lub purchawką. Nogi i kapelusza grzyb nie ma. Jadalny, ma owalny lub okrągły kształt. Wielkość grzyba może być różna – od ziarnka grochu 1,5 cm do 24 cm.

Kilka innych zastosowań poza leczeniem ran i stłuczeń:

1.Nalewka z purchawki. Dojrzałymi purchawkami wypełnić pół butelki 0,5 litrowej i zalać wódką. Odstawić do naciągnięcia na 40 dni. Pić po 1 łyżeczce od herbaty na noc przy chorobach wątroby, żołądka, nerek i jako środek przeciwnowotworowy. 

2. Nalewka na stwardnienie rozsiane: Suszone i pokruszone purchawki, rydze i borowiki (białe grzyby, prawdziwki) po 10 g każdego zalać 750 g wina Kagor i odstawić na 7 dni. Brać po 1 łyżce stołowej 4 razy dziennie do widocznej poprawy. 

3. Maść na nowotwory: Wziąć pulpę po nalewce, zmieszać z tłuszczem trzewnym (sadłem) i doprowadzić do wrzenia, dokładnie mieszając. Po ostudzeniu rozłożyć do słoików i przechowywać w lodówce. Maść nanosić na ściereczkę i przykładać na miejsca lokalizacji guza rakowego na noc.
Źródło: http://nmedic.info/story/griby-dozhdeviki  (dod. od A.L.)

25.       Łopian. Świeże korzenie (75 g), posiekać i zalać 1 szklanką oleju słonecznikowego lub oliwy z oliwek. Odstawić na 1 dobę, zagotować, odcedzić i ostudzić. Namoczyć opatrunek w otrzymanym wywarze i przykładać do rany 2-3 razy dziennie. Bardzo skuteczny środek nawet przy długo nie gojących się ranach.

26.      Piołun. Kompresy i okłady z naparu lub wywaru z piołunu lub soku (pulpy) ze świeżego posiekanego zioła dezynfekują i szybko ściągają zanieczyszczone rany, łagodzą ból przy stłuczeniach i przyczyniają się do szybkiej resorpcji siniaków. Preparaty z piołunu dobrze pomagają przy naciągnięciu ścięgien.

27.      Orzech grecki. Rozdrobnione liście (1 łyżka stołowa) zalać 200 ml oleju słonecznikowego i umieścić w ciepłym miejscu na 7 dni. Gotować na łaźni parowej przez 2 godziny. Przecedzić 2 razy i ogrzewać przez 2 godziny na łaźni wodnej. Dodać 15 g ciepłego żółtego wosku, dobrze wymieszać. Nakładać na rany, stłuczenia, skręcenia, naciągnięcia.
Naparem z liści orzecha greckiego przemywa się rany, używa się do opatrunków i kompresów, a także pije się jako środek oczyszczający krew 3 razy dziennie po 1/3 szklanki.
28.       Pokrzywa. Kompres z nalewki liści pokrzywy przykładać na świeże rany. Wypełnić 0,5 l butelkę niezbyt szczelnie, prawie pod korek, świeżymi liśćmi, zalać 70% spirytusem i odstawić na 7 dni na słońce. Przed nałożeniem opatrunku z nalewki z pokrzywy, ranę przemyć nalewką.
Sok z pokrzywy lub miazga z liści, przyłożone do rany, mają działanie hamujące krwawienia i szybko goją rany.
29.       Roztarte liście buraków, piołunu, bzu, glistnika, tasznika, przyłożone do rany wykazują działanie dezynfekcyjne i gojące ran.

30.      Smoła – żywica. Jest jednym z najlepszych środków do gojenia ran i stłuczeń. Świeżą żywicą smarować rany, pęknięcia, ukąszenia owadów, 1 raz dziennie. Uzdrowienie następuje szybko.

31.      Miód. Ma dobre właściwości leczące rany. Miód najlepiej rozcieńczyć ciepłą esencją herbaty i smarować tą mieszanką powierzchnię rany. Równocześnie pożądane jest, aby codziennie spożywać 2-3 łyżki stołowe miodu.

32.      Przy przetokach stosuje się kompresy i okłady z naparu następujących roślin: nostrzyk, pokrzywa, babka, liść orzecha greckiego, liść glistnika. Wszystkie zioła bierze się w równych częściach.

33.      Oman wielki. Korzeń dusi się na smalcu wieprzowym i stosuje się na rany, odleżyny, ropnie, otarcia. Pomaga również przy skrofulicznych wysypkach i róży.

Za: http://3rm.info/publications/57066-vyzhivanie-v-lesu-narodnye-sredstva-ispolzuemye-dlya-zazhivleniya-ran-i-porezov.html
Tłumaczył Andrzej Leszczyński



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz