poniedziałek, 2 maja 2016

Rzepa i jej liście – Nic Nowego, polskie superjedzenie

Rzepa, jako warzywo coraz rzadziej występuje na Polskich stołach. Swoją największą popularność odnosiła w średniowieczu ze względu na niskie wymagania i łatwość w uprawie. Z botanicznego punktu widzenia jest zaliczana do rodziny kapustowatych. Z kapustą dzieli nie tylko wspólne pochodzenie, ale i tajemnicze właściwości.
Każda z części rośliny jest jadalna, dlatego też w ramach projektu „Nic Nowego – polskie superjedzenie” zachęcam do zapoznania się bliżej z tym niedocenianym warzywem.
Rzepa (Brassica rapa) jest rośliną zazwyczaj dwuletnią. Rośliny o mniejszych bulwach uprawiane są przeważnie dla ludzi. Ze względu na łagodniejszy, rzodkiewkowy smak. Odmiany o dużych bulwach przeznaczone są na paszę dla zwierząt hodowlanych.
Korzeń bulwiasty może być kulisty, cylindryczny lub nawet stożkowaty – zależnie od rodzaju uprawianej rzepy. Na zewnątrz jest on biały lub czerwonawy, natomiast po przekrojeniu biały lub żółty. Liście rosną na łodygach mierzących od 60-120 cm.
Tyle o systematyce, teraz o właściwościach leczniczych i odżywczych rzepy. Jest niskokaloryczna (27 kcal/100g) i jak większość warzyw – bogata w błonnik (ok. 2g/100g). Zawiera głównie węglowodany, a w 92% składa się z wody.
Zawartość witamin z grupy B jest co prawda znikoma, ale wyróżnić można witaminę PP, B1, B2 i B6 oraz niacynę. Świeża, niepoddana obróbce termicznej może w 100 g zawierać 21 mg witaminy C, co jak na tego typu warzywo to nawet dużo. Nie znajdziemy w niej jednak karotenu, witaminy E, ani witaminy B12.
Rzepa działa alkalizująco na organizm człowieka, ze względu na obecność potasu (191mg/100g). Oczyszcza krew i działa moczopędnie oraz może przyczynić się do spadku masy ciała, ponieważ jej spożycie wiąże się z uczuciem sytości.
Regularne jej spożywanie może pomóc w zwalczeniu dny moczanowej, czyli zatrucia organizmu wskutek odkładania się wykrystalizowanego kwasu moczowego w m.in. stawach. Jest on substancją uboczną powstającą podczas trawienia białek. Nadmiar w organizmie może prowadzić do stanów zapalnych i bólów reumatycznych.
Liście rzepy są bardziej odżywcze niż sam korzeń. Zawierają prawie dwukrotnie więcej białka (ok. 2%) oraz błonnika (ok. 4%). Ponadto są niezwykle bogatym źródłem wapnia. Chyba najlepszym spośród wszystkich zielenin. Już jedna szklanka liści rzepy dostarcza 10% zapotrzebowania na wapń.

Co czego nie ma w korzeniach znaleźć można nad ziemią, ponieważ w liściach znaleźć można witaminy i minerały w znacznie wyższym stężeniu. Z najważniejszych to foliany, karoten, żelazo, a także witamina C i wcześniej wspominany wapń.
Wywar z liści z powodzeniem można używać, jako odżywkę do szybko przetłuszczających się włosów z łupieżem. Wzmacnia on włosy i zapobiega nadmiernemu wypadaniu. Przetarte i ugotowane bulwy posłużyć mogą, jako maseczka do twarzy zwalczająca trądzik i wypryski.
Liście, jak i cała roślina mogą być spożywane bez wcześniejszej obróbki. Bulwę można gotować, piec i smażyć, natomiast zielone części lepiej lekko dusić lub przygotowywać jak szpinak.
Źródłohttp://naturalniezdrowy.com.pl/rzepa/

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz