Zakaz leczenia terapiami hormonalnymi

Wyobraź sobie naturalne substancje, które są:

• bardziej skuteczne niż leki w leczeniu chorób związanych z wiekiem,

a oprócz tego mogą także:

• przyczynić się do zmniejszenia ilości tkanki tłuszczowej (także na brzuchu i udach),
• pomóc pozbyć się obwisłego ciała ze spodniej części ramion,
• wyeliminować zmarszczki, zwłaszcza te tworzące się wokół oczu i ust,
• wzmocnić kości,
• pomóc odzyskać grube mocne włosy w ich naturalnym kolorze,
• zapewnić odpowiednie „smarowanie” stawom,
• wyregulować poziom cukru we krwi,
• przywrócić naturalny sen,
• poprawić pamięć,
• odbudować tkanki (siatkówkę, tętnice, istotę szarą).

A to nie wszystko!

Te naturalne substancje są również w stanie wpłynąć korzystnie na Twoją osobowość, zwiększyć Twoją pewność siebie, poprawić morale, sprawiając, że poczujesz się lepiej w towarzystwie innych osób, zwiększyć Twoją atrakcyjność, zapewnić Ci więcej siły i wewnętrznego spokoju potrzebnych do pokonania trudności, które napotykasz w życiu.

Wreszcie – substancje te zwiększają Twoje pożądanie, sprawność seksualną i przyjemność, jaką czerpiemy z miłości.

Mam świadomość, że to brzmi, jakby było zbyt piękne, by mogło być prawdziwe. Ale, proszę, czytaj dalej.

Substancje bardziej niezbędne niż mózg

Takie substancje istnieją i występują w bardzo wielu postaciach, a wszystkie wytwarza... Twoje ciało.

Są to hormony.

Hormony to naturalne substancje wytwarzane przez nasze gruczoły dokrewne (przysadkę mózgową, szyszynkę, tarczycę, grasicę, trzustkę, nadnercza, jądra czy jajniki).

To dzięki nim mogą wykształcić się nasze narządy, jak również to one odpowiadają za nasze najważniejsze funkcje życiowe, takie jak oddychanie, krążenie krwi, trawienie, odporność, rozmnażanie, emocje i funkcjonowanie mózgu.

Hormony nie tylko są naturalne. Są one również niezbędne do życia! Jeśli dziecko urodziłoby się bez mózgu, ale wytwarza kortyzol (hormon wydzielany przez nadnercza), może ono żyć tylko bardzo krótko, ale w tym czasie jest w stanie okazywać emocje.

Z drugiej strony, jeśli dziecko urodziłoby się z mózgiem, ale bez kortyzolu, nie będzie w ogóle zdolne do życia. Zabraknie mu substancji, która jest w stanie aktywować jego funkcje życiowe, takie jak bicie serca czy oddychanie.

Na przykład bez hormonu tarczycy człowiek jest w stanie przeżyć kilka tygodni, ale bez jakichkolwiek emocji, bez ruchu, powoli stanie się niczym roślina.

Dlatego nie jest przesadą powiedzieć, że hormony są bardziej niezbędne dla życia niż mózg.

Hermes w naszym ciele

Słowo „hormon” pochodzi od greckiego słowa oznaczającego „impuls”.

Jednak słowo to może również pochodzić od imienia mitologicznego boga Hermesa, które oznacza „posłańca”. Hermes to młody i piękny bóg, który ma sandały ze skrzydłami, pozwalające mu roznosić wiadomości z prędkością wiatru.

Tymczasem nasze narządy używają hormonów do tego, by się ze sobą nawzajem komunikować.

Hormony wytwarzane przez gruczoły dokrewne są następnie rozprowadzane przez krew i umożliwiają regulowanie na odległość wszystkich funkcji życiowych naszego organizmu.

Najbardziej znanymi przykładami są tu hormony wytwarzane przez gruczoły płciowe, takie jak testosteron i estrogeny.

Ich wytwarzanie rozpoczyna się w okresie dojrzewania i powodują one, że nasze narządy płciowe się zmieniają, mięśnie zaczynają się rozwijać, wyrastają nam włosy pod pachami, włosy łonowe itd.

Jednak tak naprawdę wszystkie hormony mają równie spektakularne działanie, o czym przekonalibyśmy się, gdybyśmy tylko mogli widzieć, co dzieje się w naszym ciele.

Na przykład DHEA to hormon, który jest w stanie zredukować ilość tkanki tłuszczowej i zwiększyć masę mięśniową, jednak w mniejszym stopniu niż testosteron – hormon męski. DHEA zwiększa gęstość mineralną kości i zapewnia elastyczność i połysk skórze. Hormon ten wydaje się również mieć znaczący wpływ na mózg: osoby z niedoborem DHEA są obarczone większym ryzykiem zachorowania na chorobę Alzheimera (1).

W tym kontekście nie powinno dziwić, że u osób w wieku 80 lat stężenie DHEA jest średnio dziesięciokrotnie niższe niż u dwudziestolatków, co częściowo wyjaśnia różnice w wyglądzie i sprawności fizycznej pomiędzy tymi grupami wiekowymi.

Z kolei kortyzol zwiększa poziom energii: przyspiesza krążenie krwi, a tym samym zwiększa natlenienie komórek oraz ilość docierających do nich substancji odżywczych. To pozwala nam tracić na wadze i jednocześnie czuć się świeżymi i pełnymi energii. To kortyzol zapewnia nam uczucie gotowości do ataku, kiedy musimy poradzić sobie ze stresującą sytuacją. Może on nawet sprawiać, że będziemy podchodzić do tego rodzaju wyzwań z entuzjazmem, nie mogąc się ich doczekać!

Uważa się, że wielcy wojownicy, tacy jak Du Guesclin, rycerz bez strachu i skazy Pierre du Terrail senior de Bayard, Attyla czy Czyngis-chan mieli bardzo wysokie stężenia kortyzolu.

Optymalny poziom hormonów

Każdy człowiek jest inny i inny poziom hormonów jest dla niego optymalny. Wszystko zależy od płci, wzrostu, genetyki, diety, miejsca zamieszkania i tego, czym się dana osoba w życiu zajmuje.

Dla większości kobiet optymalnym okresem życia, jeśli chodzi o poziom hormonów, jest wiek 18–23 lata, w przypadku mężczyzn jest to zwykle 21–25 lat.

To w tych właśnie okresach stężenia hormonów są najwyższe: komórki kości się rozmnażają, zapewniając mocny szkielet. Mięśnie są wówczas dobrze rozwinięte, ciało jędrne i elastyczne. Skóra także jest elastyczna, a włosy grube i jedwabiste. Pamięć w tym okresie życia jest doskonała.

W tym wieku też nie ma zwykle problemów z odczuwaniem pożądania seksualnego, a przyjemność odczuwana podczas seksu jest niemal zawsze stuprocentowa. Nastrój jest wówczas doskonały, patrzy się w przyszłość z optymizmem, przedsiębiorczo, a czasami nawet bardzo odważnie.

Właściwa równowaga hormonalna sprawia, że jesteś dla innych atrakcyjny

U mężczyzn właściwa równowaga pomiędzy hormonami męskimi odpowiada za grube włosy, szerokie czoło, szczere spojrzenie, wyrazisty charakter, wyraźnie zaznaczoną brodę, odpowiednio wyprofilowaną żuchwę, szerokie ramiona, dobrze zbudowaną klatkę piersiową, szczupłe i silne ciało, płaski brzuch, umięśnione ramiona i nogi, fizyczną odwagę i determinację.

U kobiet wysoki poziom hormonów odpowiada za piękne krągłości, wspaniale układające się i gęste włosy, duże, rozświetlone oczy, regularne rysy, brzoskwiniową skórę, witalność, energię, pamięć, dobry humor itp.

Hormony męskie zapewniają mężczyznom męski zapach, a hormony żeńskie kobiecy zapach kobietom, aby w ten sposób podświadomie komunikować otoczeniu swoją gotowość do reprodukcji.

W czasie, gdy wytwarzamy duże ilości hormonów, ludzie, których spotykamy, są wrażliwi na sygnały, które im wysyłamy, nawet o tym nie wiedząc: to w tym wieku przyciągamy do siebie najwięcej przyjaciół, a poznanie nowej miłości jest najłatwiejsze. Nasza zdolność uwodzenia osiąga wówczas swój szczyt.

Spadek formy

Większość młodych ludzi pozostaje w tym optymalnym stanie do 30. roku życia. Następnie poziom hormonów zaczyna się obniżać, początkowo bardzo powoli i praktycznie niezauważalnie, a następnie – po przekroczeniu 40. roku życia – coraz wyraźniej.

Co się dzieje?

Główną przyczyną zmniejszonej produkcji hormonów jest starzenie się gruczołów dokrewnych, które wytwarzają hormony. Z upływem lat zużywają się one i wyczerpują, zwłaszcza w dzisiejszych czasach pod wpływem:

• złej diety nasilającej niedobory hormonalne: złe żywienie uniemożliwia gruczołom regenerowanie się i wytwarzanie nowych hormonów. Odpowiada to za przyspieszone starzenie się i zwiększoną częstość występowania chorób związanych z wiekiem;

• czynników środowiskowych, w tym obecności w plastikach, produktach czyszczących, lekach i kosmetykach substancji zakłócających czynność gruczołów dokrewnych, które mają katastrofalny wpływ na naszą równowagę hormonalną. W Europie zarejestrowano w 2007 r. ponad 320 tego typu substancji.

U niektórych osób niedobory hormonalne są zaprogramowane w genach za nie odpowiadających. Niedobory te pojawiają się w tej grupie szybciej i są bardziej nasilone.

Jednak niezależnie od tego, co jest przyczyną niedoborów hormonalnych, ich skutek jest zawsze ten sam: przyspieszone starzenie się.

Spadek stężenia hormonów nieuchronnie prowadzi do osłabienia ciała i spadku sprawności fizycznej, intelektualnej, seksualnej i emocjonalnej.

Mięśnie zanikają, włosy stają się białe, zaczynają wypadać. Kości stają się delikatne, wzrok i słuch ulegają pogorszeniu. Skóra na spodniej części ramion, szyi, udach i brzuchu staje się luźna.

Pojawiają się luki w pamięci i coraz trudniej jest uczyć się nowych rzeczy i dostosowywać do zmieniających się okoliczności. Pożądanie seksualne się zmniejsza, podobnie jak przyjemność odczuwana podczas seksu. Wkrótce przestajemy w ogóle uprawiać seks. Część osób cierpi z powodu irytacji, samotności, izolacji i depresji.

Wszystkich tych objawów, które uznaje się za normalne cechy starzenia się, nie należy traktować lekko, jeśli postępują zbyt szybko lub pojawiają się zbyt wcześnie.

Chociaż starzenie się samo w sobie nie jest problemem, staje się nim, kiedy ciało zaczyna być podatne na choroby, a najważniejsze funkcje życiowe ulegają spowolnieniu. A nierównowaga hormonalna sprzyja rozwojowi różnych chorób i zwiększa ryzyko przedwczesnej śmierci.

Niestety, bardzo niewielu lekarzy ma odwagę rozmawiać o hormonach! Większość nie chce podejmować tego tematu za żadną cenę.

Fatalne w skutkach milczenie medycyny
na temat hormonów

Jeśli chodzi o hormony, tradycyjna medycyna ma aż nadto powodów do wstydu.

Kiedy w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych lekarze zdali sobie sprawę z niesamowitych mocy hormonów, jeśli chodzi o przebudowywanie ciała, ich pierwszym odruchem było przystąpienie do eksperymentów, podczas których dochodziło do bardzo wielu nadużyć.

Niektórzy lekarze w ZSRR, Chinach, ale także w kręgach sportowych innych krajów nie wahali się używać hormonów do „produkcji” sportowców o nadludzkich możliwościach poprzez wstrzykiwanie zawodnikom ogromnych dawek syntetycznych hormonów. Najgorsze było to, że podawane tym sportowcom dawki przekraczały dziesięciokrotnie, a nawet stukrotnie ilość hormonów wytwarzanych naturalnie przez organizm w ciągu doby!

Była to era słynnych wschodnioniemieckich pływaczek, które miały muskulaturę He-Mana oraz kulturystów nafaszerowanych sterydami, a także masowego stosowania dopingu.

Jak się nietrudno domyślić, eksperymenty te doprowadziły do poważnych problemów. Ogromne wstrzykiwane dawki hormonów zakłócały funkcję układu dokrewnego (hormonalnego), prowadząc do licznych dolegliwości związanych z przedawkowaniem.

Jednak najprawdopodobniej to we Francji lekarze dopuścili się największego skandalu.

W 1982 r. lekarze chcieli leczyć dzieci i dorosłych dotkniętych karłowatością (niskim wzrostem) hormonem wzrostu. I rzeczywiście, hormon wzrostu jest bardzo skuteczny, jeśli jest stosowany w prawidłowych warunkach. W końcu hormon wzrostu to produkt całkowicie naturalny, który organizm wytwarza w przysadce mózgowej (gruczole znajdującym się w mózgu) i jest on nie tylko dobrze tolerowany, ale wręcz niezbędny dla zachowania dobrego stanu zdrowia i prawidłowego rozwoju fizycznego i psychicznego.

To zrozumiałe, że jeśli ktoś cierpi na niedobór hormonu wzrostu z powodu jakiegoś problemu zdrowotnego, należy zrobić wszystko, co możliwe, aby przywrócić u niego prawidłowe stężenie tego hormonu i umożliwić mu harmonijny rozwój.

Problem polega na tym, że pozbawieni skrupułów lekarze postanowili pobierać hormon wzrostu od osób zmarłych, a niektóre z tych osób były ofiarami choroby Creutzfeldta-Jakoba (choroby wściekłych krów). Lekarze ci niekoniecznie zdawali sobie z tego sprawę, jednak powinni byli być ostrożniejsi.

Przez zaniedbanie wstrzykiwali oni hormony pobrane z ciał chorych ludzi i zakażone prionami (rodzajem wirusów), które wywołują śmiertelną chorobę.

Co gorsza, nie uznali oni za stosowne poinformować pacjentów o ogromnym ryzyku zakażenia. Efekt: ponad 111 zgonów dotąd zarejestrowanych i tysiące ludzi narażonych na śmierć.

Te nadużycia nie tylko doprowadziły do tragedii wielu niewinnych ludzi, ale dodatkowo pozbawiły resztę populacji korzyści wynikających z prawidłowo prowadzonych terapii hormonalnych.

Ponadto miał też miejsce skandal związany z tabletką antykoncepcyjną trzeciej i czwartej generacji stosowaną w trakcie menopauzy: wszystkie leczone nią kobiety przekonały się, że przyjmują dawki hormonów o wiele za duże w stosunku do ich naturalnego fizjologicznego zapotrzebowania. Mogło to prowadzić do zatoru płuc, chorób układu krążenia i raka piersi.

Skąd się wzięła niechęć do terapii hormonalnych?

Pod wpływem tych wydarzeń zdyskredytowano większość terapii hormonalnych i przestano je stosować. Obecnie medycyna stara się ignorować wszystko, co wiąże się z hormonami, które stały się w kręgach medycznych prawdziwym tematem tabu, pomimo że dostępnych jest na ich temat ponad 300 000 publikacji naukowych i jest to jedna z najdokładniej zbadanych dziedzin medycyny.

Nawet choroby tarczycy, mimo że tak dobrze poznane, są często w niewystarczającym stopniu leczone. Ostatnio miałem też przypadek choroby Addisona (zaniku nadnerczy), która pozostawała niezdiagnozowana przez całe lata, pomimo że u pacjentki występowały typowe objawy tej choroby, konsultowało ją wielu specjalistów i kilka razy była przyjmowana na oddział ratunkowy!

Wystarczyło zastosowanie 10 mg kortyzolu codziennie, aby rozwiązać ten problem. Tymczasem bez niezbędnego leczenia pacjentce groziła śmierć, a lekarze, do których chodziła, biernie przygadali się jej tragedii.

Bardzo niewielu ludzi otrzymuje jakiekolwiek konkretne zalecenia dotyczące hormonów od swoich lekarzy, mimo że właściwe poziomy hormonów to jeden z najważniejszych warunków zachowania lub odzyskania dobrego stanu zdrowia.

Zwykłe, łatwe do skorygowania niedobory hormonalne będące przyczyną kilku powszechnych chorób

Niektóre choroby są obecnie leczone kosztownymi i często niebezpiecznymi środkami chemicznymi, podczas gdy ich przyczyną są problemy hormonalne, które można skorygować:

• Jeśli cierpisz na przykład na przewlekłe zmęczenie, depresję, masz problem ze zrzuceniem wagi lub skurcze mięśni, koniecznie skontroluj czynność tarczycy i stężenia hormonów tarczycy. Faktyczne choroby tarczycy występują często, ale jeszcze częściej ludzie cierpią na niedoczynność tarczycy, zwłaszcza wskutek przedłużającego się stresu.

• Jeśli masz problemy z zaśnięciem wieczorem, jeśli sen nie przynosi Ci odpoczynku, być może cierpisz na niedobór melatoniny – hormonu snu. Melatonina to jeden z najskuteczniejszych i najbezpieczniejszych naturalnych leków: nigdy nie stwierdzono niebezpiecznej dawki tego hormonu, który dodatkowo doskonale działa na komórki, zapobiegając ich starzeniu się.

• Jeśli cierpisz z powodu otyłości, cukrzycy, problemów z sercem, nie należy od razu wpadać w wir restrykcyjnych diet, programów ćwiczeń i leków, które mogą bardziej zaszkodzić niż pomóc. Twoje problemy mogą być po prostu następstwem niedoboru estrogenu (u kobiet) lub testosteronu (u mężczyzn) lub hormonu wzrostu (u obu płci), tj. hormonu wytwarzanego przez przysadkę mózgową w mózgu. Także w tym przypadku przyczyną problemu może być stres oraz czynniki społeczne i środowiskowe. Istnieją naturalne i proste sposoby na zwiększenie stężenia tych hormonów, a tym samym – poprawianie stanu zdrowia.

• Istnieje kilka hormonów (leptyna, grelina), które biorą udział w regulacji apetytu. Niektórzy ludzie nie będą w stanie rozwiązać swojego problemu z wagą, jeśli nie wezmą ich pod uwagę.

We wszystkich tych przypadkach oraz wielu innych przywrócenie prawidłowego poziomu hormonów to działanie całkowicie naturalne, które nie wywoła żadnych skutków ubocznych.

Jedyne, co Ci się przydarzy, to powrót do formy sprzed wielu lat i uwolnienie się od wszystkich problemów, które pojawiły się, kiedy Twój układ hormonalny uległ osłabieniu i deregulacji.

Mam świadomość, że te pozytywne słowa na temat hormonów są bardzo nietypowe. Większość osób jest bardzo podejrzliwych w stosunku do nich, zwłaszcza ludzie zainteresowani medycyną naturalną. Jednak proszę nie zapominać, że hormony w dawkach fizjologicznych są całkowicie naturalne!

Najtrudniej jest znaleźć lekarza, który pomoże Ci w prowadzeniu takiego leczenia. W pełni zdaję sobie sprawę z tego problemu. To dlatego wydajemy Zdrowie, Witalność i Długowieczność, w którym poruszamy ten temat z kilkoma lekarzami specjalizującymi się w dziedzinie terapii hormonalnych i mającymi odwagę mierzyć się z tymi problemami pomimo wzburzenia Naczelnej Rady Lekarskiej.

Powiesz mi, że po raz kolejny każę Ci robić coś we własnym zakresie, podczas gdy byłoby o wiele prościej, gdyby lekarze pomogli Ci uporać się z tymi problemami. To prawda – i, proszę, uwierz mi, że ja również uważam tę sytuację za całkowicie nienormalną. Myślę, że nie utrzyma się ona długo, a leczenie hormonalne z czasem przestanie być traktowane jak tabu.

Może lekarz pozytywnie Cię zaskoczy. Spotykałem się już z takim obrotem spraw.

Zdrowia życzę,
Jean-Marc Dupuis

https://www.pocztazdrowia.pl/artykuly

www.zdrowiezroslin.pl