Środki ludowe, wykorzystywane do leczenia
ran i skaleczeń.
1.
W przypadku skaleczenia palca należy natychmiast posypać go cukrem (bezpośrednio na krwawiącą
powierzchnię) po wstępnej obróbce jodyną.
2. Aloes. Stosowany, jako środek
zewnętrzny (kompresy, irygacje).
3. Żurawina. Świeży sok z jagód
oraz miąższ owoców stosuje się w leczeniu ran ropnych. Stosowany w postaci
kompresów i irygacji.
4. Bez. Świeże liście
lub bandaż, namoczony sokiem z liści, przykłada się na 2-3 godziny na ropne
rany. Czas leczenia – 7 dni.
5. Szczaw koński. Cuchnące,
zgorzelinowe rany i wrzody myje się wywarem ze szczawiu końskiego i nakłada się
na nie nasączone wywarem kompresy.
6. Najbardziej zastarzałe
rany i wrzody z „dzikim mięsem” leczy się, posypując na nie (pod opatrunek)
proszek z mieszaniny 2 części pieprzu ostrogorzkiego i
1 części przytulii.
7. Ze świeżych liści krwawnika zmieszanego z kwiatami rumianku w stosunku 3: 1, robi się napar
i przykłada kompresy lub bandaże na ropne, nie gojące się rany.
8. Winogrona. Liście mają
właściwości antyseptyczne, gojenia ran, przeciwzapalne i zatrzymujące
krwawienia. Stosować na rany w postaci proszku z liści lub miazgi (sok).
Zmieniać opatrunek 2 razy dziennie.
9. Rumianek. Okłady, zasypki,
kompresy z rumianku stymulują gojenie się ran i zapobiegają powstawaniu przetok
i strupów.
10. Cebula. Posiada właściwości
bakteriobójcze i rozsysania (resorpcji) ropni.
11. Skrzyp. Wywar z ziół
wykorzystuje się do okładów na ropiejące rany. Zalać 1 łyżkę stołową skrzypu 1
szklanką wody, gotować przez 15 minut. Przecedzić.
12. Czarna jagoda (borówka
czarna). Napar z liści stosuje się do zewnętrznej obróbki świeżych i
ropiejących ran. Przygotować jak herbatę.
13. Tatarak. Proszkiem z
kłączy posypuje się ropiejące rany i wrzody do szybszego gojenia się.
14. Rany zasypuje się pyłkiem sosny lub przykłada na nie górną żółtą
warstwę kory z gałęzi. Można na rany także przykładać żywicę wszystkich drzew iglastych, zmieszaną ze
smalcem lub słoniną wieprzową.
15. Kapusta. Aby odmoczyć
zakrzepłą krew, należy na ranę nałożyć opatrunek z kapusty kiszonej lub solanki
z kapusty.
16. Śliwka. Świeże lub
sparzone liście sprzyjają gojeniu ran ropnych i owrzodzeń.
17. Wiśnia. Liście mają
właściwości zatrzymywania krwawień. Ranę posypuje się proszkiem z suszonych
liści lub wykonuje irygacje (obmywania) sokiem z liści.
18. Wapno niegaszone. Zalać 1/2
filiżanki wapna niegaszonego zimną przegotowaną wodą i utrzymywać przez 4-5
godzin. Zlać górną warstwę płynu do innego naczynia. Wziąć oleju roślinnego
(tyle według objętości, ile uzyskało się zlanego płynu). Zagotować olej na
małym ogniu przez 10 minut. Kiedy olej stygnie i staje się tylko ciepły, wlać
do niego zlany uprzednio płyn z wapna i dobrze wymieszać. Zestaw nakłada się
zewnętrznie do smarowania ran lub nakładania kompresów na świeże i ropiejące
rany. Opatrunki zmieniać 1 raz dziennie.
19. Zestaw leczniczy:
Miód pszczeli – 80 g, kseroform – 20 g, olej rybi
(tran) – 20 g. Wszystko dobrze wymieszać. Otrzymaną maść
nakłada się na oczyszczone rany lub owrzodzenia w postaci opatrunku 1 raz
dziennie.
20. Seler. Świeże liście
rozetrzeć z nie solonym masłem i przykładać na rany i owrzodzenia. Takie samo
działanie mają kwiaty i liście koniczyny, podbiału,
lubczyku, poziomki, truskawki, pokrzywy.
21. Jednym z najstarszych
i najbardziej skutecznych leków, stosowanych w medycynie ludowej do leczenia
długo nie gojących się, ropiejących ran i owrzodzeń, jest następujący: przemyć
ranę lub wrzód spirytusem. Ściąć dojrzały kłos pszenicy z
małym końcem źdźbła. Obrócić końcem kłosa w dół i delikatnie prowadzić po ranie
na krzyż (wzdłuż i w poprzek, czyli przeżegnać) 3 razy. Procedurę tę robić trzy
razy dziennie, za każdym razem odcinając nowy kłosek, przez 3 dni. Środek może
wydawać się dziadowski (magiczny) i śmieszny, tym nie mniej ropienie rany
ustaje jak też krwawienie. Rana goi się w ciągu kilku dni. (wg mnie, mimo że jest wykonywany 3-krotnie znak krzyża, wygląda
to na okultyzm i nie polecałbym tego sposobu, jest 32 innych – uwaga A.L.)
22. Babka. Świeże posiekane
liście są wykorzystywane przy skaleczeniach, ranach i stłuczeniach jako środek
przeciwzapalny i zatrzymujący krwawienia. Sok z liści lub miazgę przykłada się
na chore miejsce, zmieniając opatrunek co 3 godziny.
23. Marchew. Świeżo starty
korzeń nałożyć na ranę, przykryć papierem woskowanym (do pieczenia) i
zawinąć(zabandażować). Dla przyspieszenia procesu regeneracji do marchwi można
dodać niewielką ilość miodu.
24. Purchawka.* Grzyb przeciąć i
nałożyć wewnętrzną powierzchnią na ranę lub stłuczenie. Grzyb ma silne
działanie przeciwzapalne i wstrzymujące krwawienia. Jeśli ranę posypie się
(przypudruje) proszkiem dojrzałych zarodników grzyba, to efekt będzie taki sam,
jak przy zastosowaniu młodego grzyba. Szybko wstrzymuje krwawienie, łagodzi
stany zapalne.
*/
Purchawka* (ros. –
Гриб-дождевик; łac.- „Lycoperdon”) w przekładzie oznacza
„grzyb-deszczowy” z rodziny pieczarek. Swoją nazwę otrzymał z powodu szybkiego
pojawienia się po deszczu.
Grzyb ma dwa etapy rozwoju – młody grzyb,
który ma charakterystyczny młody i gęsty miękisz, nadający się do spożycia.
Znane nazwy ludowe: zajęcze ziemniaki i pszczela gąbka. Drugim dojrzałym
stadium jest proszkowata masa w postaci pyłu brązowego koloru, nie nadającego
się do spożycia. W tym czasie grzyby te są popularnie nazywane tytoniem
dziadka, grzybem tytoniowym lub purchawką. Nogi i kapelusza grzyb nie ma.
Jadalny, ma owalny lub okrągły kształt. Wielkość grzyba może być różna – od
ziarnka grochu 1,5 cm do 24 cm.
Kilka innych zastosowań poza leczeniem ran
i stłuczeń:
1.Nalewka z purchawki. Dojrzałymi
purchawkami wypełnić pół butelki 0,5 litrowej i zalać wódką. Odstawić do
naciągnięcia na 40 dni. Pić po 1 łyżeczce od herbaty na noc przy chorobach
wątroby, żołądka, nerek i jako środek przeciwnowotworowy.
2. Nalewka na stwardnienie rozsiane: Suszone i pokruszone
purchawki, rydze i borowiki (białe grzyby, prawdziwki) po 10 g każdego zalać
750 g wina Kagor i odstawić na 7 dni. Brać po 1 łyżce stołowej 4 razy dziennie
do widocznej poprawy.
3. Maść na nowotwory: Wziąć pulpę po
nalewce, zmieszać z tłuszczem trzewnym (sadłem) i doprowadzić do wrzenia,
dokładnie mieszając. Po ostudzeniu rozłożyć do słoików i przechowywać w
lodówce. Maść nanosić na ściereczkę i przykładać na miejsca lokalizacji guza
rakowego na noc.
Źródło: http://nmedic.info/story/griby-dozhdeviki
(dod. od A.L.)
25. Łopian. Świeże korzenie
(75 g), posiekać i zalać 1 szklanką oleju słonecznikowego lub oliwy z oliwek.
Odstawić na 1 dobę, zagotować, odcedzić i ostudzić. Namoczyć opatrunek w
otrzymanym wywarze i przykładać do rany 2-3 razy dziennie. Bardzo skuteczny
środek nawet przy długo nie gojących się ranach.
26. Piołun. Kompresy i
okłady z naparu lub wywaru z piołunu lub soku (pulpy) ze świeżego posiekanego
zioła dezynfekują i szybko ściągają zanieczyszczone rany, łagodzą ból przy
stłuczeniach i przyczyniają się do szybkiej resorpcji siniaków. Preparaty z
piołunu dobrze pomagają przy naciągnięciu ścięgien.
27. Orzech grecki. Rozdrobnione
liście (1 łyżka stołowa) zalać 200 ml oleju słonecznikowego i umieścić w
ciepłym miejscu na 7 dni. Gotować na łaźni parowej przez 2 godziny. Przecedzić
2 razy i ogrzewać przez 2 godziny na łaźni wodnej. Dodać 15 g ciepłego żółtego
wosku, dobrze wymieszać. Nakładać na rany, stłuczenia, skręcenia, naciągnięcia.
Naparem z liści orzecha greckiego przemywa się rany, używa się do
opatrunków i kompresów, a także pije się jako środek oczyszczający krew 3 razy
dziennie po 1/3 szklanki.
28. Pokrzywa. Kompres z
nalewki liści pokrzywy przykładać na świeże rany. Wypełnić 0,5 l butelkę
niezbyt szczelnie, prawie pod korek, świeżymi liśćmi, zalać 70% spirytusem i
odstawić na 7 dni na słońce. Przed nałożeniem opatrunku z nalewki z pokrzywy,
ranę przemyć nalewką.
Sok z pokrzywy lub miazga z liści, przyłożone do rany, mają działanie
hamujące krwawienia i szybko goją rany.
29. Roztarte liście
buraków, piołunu, bzu, glistnika, tasznika, przyłożone do rany wykazują
działanie dezynfekcyjne i gojące ran.
30. Smoła – żywica. Jest jednym z
najlepszych środków do gojenia ran i stłuczeń. Świeżą żywicą smarować rany,
pęknięcia, ukąszenia owadów, 1 raz dziennie. Uzdrowienie następuje szybko.
31. Miód. Ma dobre
właściwości leczące rany. Miód najlepiej rozcieńczyć ciepłą esencją herbaty i
smarować tą mieszanką powierzchnię rany. Równocześnie pożądane jest, aby
codziennie spożywać 2-3 łyżki stołowe miodu.
32. Przy przetokach
stosuje się kompresy i okłady z naparu następujących roślin: nostrzyk, pokrzywa, babka, liść orzecha greckiego, liść
glistnika. Wszystkie zioła bierze się w równych częściach.
33. Oman wielki. Korzeń dusi się
na smalcu wieprzowym i stosuje się na rany, odleżyny, ropnie, otarcia. Pomaga
również przy skrofulicznych wysypkach i róży.
Za: http://3rm.info/publications/57066-vyzhivanie-v-lesu-narodnye-sredstva-ispolzuemye-dlya-zazhivleniya-ran-i-porezov.html
Tłumaczył
Andrzej Leszczyński
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz