Wszyscy
łapiemy raka w ciągu życia - prawdopodobnie wielokrotnie. Nasze ciała zazwyczaj
bronią się przeciwko komórkom rakowym i są one niszczone zanim mogą poczynić jakieś
szkody. Niestety dla niektórych ta bitwa nie jest tak łatwa, a jej wynik bywa
nieprzewidywalny.
Jest lekarstwo,
które wydaje się zbyt dobre by mogło być prawdziwe, ale jednak jest. I co
więcej kosztuje parę dolarów i jest dostępne prawie w każdej okolicznej aptece.
Jego antyrakowe działanie zostało dobrze udokumentowane w pismach naukowych, nawet
wobec nowotworów odpornych na inną chemioterapię. Podczas gdy zabija komórki
rakowe nie czyni szkody zdrowym komórkom i ma niewielkie lub nie ma wcale
efektów ubocznych. Nazywa się mebendazol i wielki przemysł farmaceutyczny chce
abyś nigdy o nim nie usłyszał/a.
Mebendazol (MBZ)
Vermox, Ovex, Antiox lub Prispen. Zazwyczaj przepisywane jest w celu
leczenia owsików, glist, włosogłówek i tęgoryjców - organizmów, które
pasożytują zamieszkując nasze jelita. Od jakiegoś już czasu naukowcy wiedzą, że
lek działa, ale to, w jaki sposób te pasożyty umierają mało ich interesowało.
Ale to się zmieniło.
Jak to
działa
Jedną
z błędnych koncepcji dotyczących komórki jaką ludzie mają jest to, że posiada
ona jądro, błonę komórkową oraz wszystko wewnątrz (cytoplazma). W istocie
wnętrze komórki zawiera rodzaj rusztowania złożonego z mikrotubuli zwanych
także wrzecionami, które posiadają zdolność do szybkiego łączenia się i
rozłączania. Ta sieć sztywnych mikrotubuli wewnątrz komórki nadaje jej kształt,
strukturę i także zdolność do przesyłania organelli i różnych molekuł wewnątrz
komórki, funkcjonując jakby system torów kolejowych. Ale jej najważniejszą
funkcją jest podział komórkowy.
O
Mebendazolu wiemy, że ingeruje uniemożliwiając formowanie się wrzecion
podziałowych, powstrzymując w ten sposób zdolność komórek do podziału. Komórka
w końcu umiera ze starości lub w wyniku apoptozy. Mebendazol jest wysoce
selektywny i z jakiegoś względu atakuje tylko komórki rakowe (a także pasożyty
jelitowe).
Czym jest
rak?
Wedle
powszechnego przekonania, kiedy komórka się dzieli, obie powstające komórki są
doskonale identyczne. Jest to nieprawda. Proces kopiowania DNA nie jest
doskonały i zazwyczaj w jego trakcie występują błędy, choć są one zazwyczaj
niezbyt poważne. W istocie, jeśli komórka ma zbyt wiele błędów w swoim kodzie
DNA, nie będzie się w stanie reprodukować i błędy umrą razem z tą komórką.
Komórki
ludzkie mają maksymalną liczbę razy, jaką się reprodukują zanim zgromadzone
błędy ostatecznie przeszkodzą dalszej reprodukcji - jest ona nazwana Limitem
Hayflicka. Większość naukowców zgadza się, że wynosi ona około 60 razy.
Ten
"zaprogramowany" czas życia komórki jest zdeterminowany przez łańcuch
molekuł przyczepiony do końców spirali DNA. Odłączają się one lub stają
przemieszczone w procesie replikacji i tworzą strefę buforową chronią
rzeczywisty kod DNA. Im dłuższy telomer, tym dłużej komórka może się
reprodukować a organizm może żyć.
Biologowie
odkryli, że komórki rakowe są komórkami, w których uszkodzony kod DNA skutkuje
aktywacją telomeru powodując jego ponowne rośnięcie. Limit Hayflicka staje się
nieskończony. Mutacja czyni komórkę w istocie nieśmiertelną! Rak czyni szkodę
poprzez dłuższe życie i przewagę liczebną nad normalnymi komórkami.
Walka z
rakiem polega na izolacji i selektywnym zatruciu tych komórek. Kiedy komórki
rakowe zintegrują się z witalną tkanką, staje się to poważnym problemem. Często,
działania chirurgiczne wobec tkanki rakowej zdają się stymulować jej wzrost
jeszcze bardziej, doprowadzając do tymczasowego nawrotu z rozrostem. Podobnie,
chemioterapia i napromieniowanie nie są wystarczająco selektywne żeby chronić
zdrowe komórki i ich sposób zabijania komórek jest toksyczny.
Mebendazol
jest inny. Nie zabija komórek trucizną. W specyficzny sposób powstrzymuje
komórkę od rozmnażania.
Co zrobił
wielki przemysł farmaceutyczny
Mebendazol
został po raz pierwszy zsyntetyzowany przez zakłady Janssen Pharmaceutical
(zakupione później Johnson & Johnson) w 1968 roku. Wykryto jego zdolności w
zwalczaniu robaków i w 1972 rozpoczęto komercyjną sprzedaż pod nazwą Vermox.
Ponieważ przepisanym użyciem było zwalczanie pasożytów, lekarstwo było niedrogie
i szeroko używane. Selektywna toksyczność mebendazolu wobec komórek rakowych
nie została jeszcze odkryta.
W 1960 roku
rząd Stanów Zjednoczonych ogłosił wojnę z rakiem i założył Cancer Chemotherapy
National Science Center. Ta agencja otrzymała ponad 1000 próbek substancji
chemicznych - przeważnie syntetycznych - które zostały przetestowane na wielu
rodzajach zwierzęcych i ludzkich komórek rakowych.
W 1964
pracownik podwykonawcy dla Centrum wpadł na pomysł, aby włączyć również
naturalne substancje do badań. Wysłał do zbadania żywicę z kory cisu
krótkolistnego, zagrożonego gatunku endemicznego dla Stanu Waszyngton. Zabiła
ona raka nie uszkadzając zdrowych komórek. Substancję tą nazwano Taxol.
Minusem tego
odkrycia było to, że dla wyprodukowania 10 gram taksolu potrzeba było blisko
5,5 tony świeżego cisu krótkolistnego! Z początku żadna firma farmaceutyczna
nie była zainteresowania rozwijaniem badań nad lekiem i testy na ludziach
przełożono. Dopiero w 1979 roku, kiedy odkryto, że Taxol oddziałuje na
mikrotubule, zainteresowano się nim jako zyskownym lekarstwem antyrakowym.
Inaczej
W 1978 roku
badacze odkrywali wartość inhibitorów mikrotubuli. Najbezpieczniejszy z nich,
mebendazol, był już dostępny na rynku, jako środek przeciw robakom i był tani.
Aby firmie farmaceutycznej opłacało się inwestować w lekarstwo na raka, musi
ono przynosić zyski. Więc następnym najlepszym kandydatem była żywica cisa
krótkolistnego - Taxol.
Taxol jest
inhibitorem mikrotubul... w pewnym sensie. Zamiast powstrzymywać mikrotubule
przed formowaniem się, tak jak mebendazol, Taxol działa jak klej i powstrzymuje
tubule przed rozłączaniem się. Jest to proces zwany polimeryzacją. Niszczy to
wewnętrzną strukturę komórki w sposób niezwiązany jedynie z jej podziałem.
Efektów ubocznych Taxolu jest wiele, podczas gdy mebendazol ma reputację bycia
nieszkodliwym i dobrze tolerowanym.
Ale jest
duża różnica pomiędzy Taxolem i mebendazolem - cena. Dawka Taxolu kosztuje
ponad 200 dolarów, a tabletki Vermoxu do żucia kosztują 2 dolary.
Wiadomo o
leku, że jest dobrze tolerowany i ma niewielką toksyczność. W niektórych badaniach,
które zacytuję mebendazol był podawany razem z Tagametem, aby zredukować
metaboliczne działanie wątroby i zwiększyć stężenie leku w krwi. Wydaje się to
pomysłem wymagającym dalszego badania.
Mebendazol
nie jest obecnie uznawany za lek przeciwrakowy. Brak inwestycji firm
farmaceutycznych w przeprowadzanie wielu badań klinicznych i protokołów zapewne
nie zmieni tego statusu. Ale lekarze są w stanie przepisać lek wedle własnego
uznania. Zaś zwykli ludzie powinni być w stanie zapewnić sobie ten lek we
własnym zakresie.
Badania nad
mebendazolem:
Lek Przeciw
Robakom, Mebendazol, Wywołuje Zatrzymanie Mitozy i Apoptozę poprzez
Depolimeryzację Tubulin w Komórkach Rakowych Nowotworu Płuc (The Anthelmintic
Drug Mebendazole Induces Mitotic Arrest and Apoptosis by Depolymerizing Tubulin
in Non-Small Cell Lung Cancer Cells), Jiichiro Sasaki, Rajagopal Ramesh, Sunil Chada,
Yoshihito Gomyo, Jack A. Roth i Tapas Mukhopadhyay, Molecular Cancer Therapy
listopad 2002 1; 1201 (http://mct.aacrjournals.org/content/1/13/1201.abstract):
...Doustne
podawanie MZ u myszy wywołało silne antyguzowe efekty i zredukowało płucne
kolonie w eksperymentalnie wywołanych przerzutach raka płuc bez żadnej
toksyczności, w porównaniu z myszą leczoną paklitakselem. Spekulujemy,
że komórki nowotworowe mogą być wadliwe w funkcji mitotycznej i podatne na
inhibitor wrzecion MZ. Nieprawidłowa formacja wrzeciona może być głównym
czynnikiem decydującym o tym, czy komórka przechodzi apoptozę, podczas gdy
normalne inhibitory mikrotubul wywołują toksyczność nawet w normalnych
komórkach...
Mebendazol Wywołuje Silny
Antyrakowy Efekt na Ludzkich Kulturach Komórek Rakowych Zarówno in Vivo jak in
Vitro (Mebendazole Elicits a Potent Antitumor Effect on Human Cancer Cell Lines
Both in Vitro and in Vivo), Tapas Mukhopadhyay,
Ji-ichiro Sasaki,Rajagopal Ramesh, and Jack A. Roth, Clinical Cancer Research
September 2002 8; 2963
(http://clincancerres.aacrjournals.org/content/8/9/2963):
...Odkryliśmy,
że mebendazol (MZ), pochodna benzimidazolu indukuje zależnie od dawki i czasu
apoptyczną reakcję w kulturach komórek raka płuc. W tym badaniu MZ powstrzymał
komórki w fazie G2-M przed początkiem apoptozy, co zostało wykryte przy pomocy
analizy aktywowanym fluorescencją sortownikiem komórek. Leczenie MZ zaowocowało
uwolnieniem cytochromu c, a następnie śmiercią komórki. Dodatkowo MZ
wydawał się być silnym inhibitorem wzrostu komórek rakowych z niewielką
toksycznością dla normalnego WI38 i komórek śródbłonka ludzkiej żyły
pępowinowej. Kiedy podano środek myszy, MZ silnie powstrzymał wzrost
heteroprzeszczepu ludzkiego raka i znacząco zredukował liczbę i rozmiar guzów w
eksperymentalnym modelu przerzutów płucnych. Oceniając angiogenezę, odkryliśmy
znacząco zredukowane gęstości naczyń w myszach leczonych MZ w porównaniu do
myszy kontrolnych. Wyniki sugerują, że MZ jest skuteczny w leczeniu
raka i innych chorób zależnych od angiogenezy...
Mebendazol
Wywołuje Apoptozę przez Inaktywację Bcl-2 w Chemioodpornych Komórkach Czerniaka
(Mebendazole Induces Apoptosis via Bcl-2 Inactivation in Chemoresistant
Melanoma Cells), Nicole Doudican,
Adrianna Rodriguez, Iman Osman and Seth J. Orlow, Molecular Cancer Research,
August 2008 6; 1308 (http://mcr.aacrjournals.org/content/6/8/1308.abstract):
...Nasze
wyniki sugerują, że to podejście przesiewowe jest użyteczne w identyfikacji
czynników, które są obiecujące w leczeniu nawet chemioodpornego czerniakaiidentyfikuje
mebendazole jako silny, odpowiedni dla czerniaka środek cytotoksyczny...
Mebendazol
powstrzymuje wzrost kultur komórek ludzkiego raka nadnercza wszczepionych w
nagą mysz (Mebendazole inhibits growth of human adrenocortical carcinoma cell
lines implanted in nude mice), Daniele Martarelli, Pierluigi Pompei, Caterina Baldi
and Giovanni Mazzoni, Cancer Chemotherapy and Pharmacology, Volume 61, Number
5, 809-817 (http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17581752):
...Rak
nadnerczy jest rzadkim nowotworem nadnercza, który wymaga nowego podejścia
terapeutycznego, gdyż jego wczesna diagnoza jest trudna i prognoza słaba pomimo
używanych terapii. Niedawno mebendazol okazał się skuteczny przeciw różnym
nowotworom. Celem naszych badań było ocenienie czy mebendazol może okazać
się terapeutycznie skuteczny w leczeniu ludzkiego raka nadnercza.
Przeanalizowaliśmy oddziaływanie mebendazolu na raku ludzkiego nadnercza in
vitro oraz po implantacji w nagie myszy. Aby wyjaśnić mechanizmy działania
mebendazolu zbadaliśmy także formowanie metastaz, apoptozę i angiogenezę.
Mebendazol
w znaczący sposób powstrzymał wzrost komórek rakowych zarówno in vitro jak i in
vivo, co miało miejsce dzięki indukcji apoptozy. Co więcej, mebendazol
powstrzymał inwazję i migrację komórek rakowych in vitro i formowanie metastazy
in vivo.Podsumowując, dane te sugerują, że leczenie mebendazolem także w
połączeniu ze standardowymi terapiami może stworzyć nowy protokół w
powstrzymywaniu wzrostu raka nadnercza...
Monoterapia Mebendazolem i
Długoterminowa Kontrola Choroby w Metastatycznym Raku Nadnercza (Mebendazole
Monotherapy and Long-Term Disease Control in Metastatic Adrenocortical
Carcinoma), Irina Y. Dobrosotskaya, MD, PhD, Gary D. Hammer, MD, David E.
Schteingart, MD, Katherine E. Maturen, MD, Francis P. Worden, MD, Endocrine
Practice, Volume 17, Number 3 / May-June 2011
(http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21454232):
...48-letni
mężczyzna z rakiem nadnercza miał pogarszający się stan przy systematycznych
terapiach z użyciem mitotanu, 5-fluorouracylu, streptozotocyny, bevacizumabu
oraz zewnętrznej terapii naświetleniowej. Leczenie wszystkimi
chemioterapeutycznymi lekami zostało wstrzymane i przepisano mu 100mg
mebendazol do zażywania dwa razy dziennie, jako pojedynczy środek. Jego
przerzuty początkowo cofnęły się i w dalszym toku pozostały stabilne. Otrzymując
mebendazol, jako pojedynczy środek przez 19 miesięcy, jego choroba pozostała
stabilna. Nie doświadczył żadnych klinicznie znaczących negatywnych efektów, a
jakość jego życia był zadowalająca. Jego choroba zaczęła ponownie postępować po
24 miesiącach monoterapii mebendazolem. Wniosek: Mebendazol może osiągnąć długo
terminową kontrolę w chorobowych przerzutach raka nadnerczy. Jest dobrze
tolerowany a związane z nim negatywne skutki uboczne są niewielkie...
Przeciwpasożytniczy
mebendazol wspomaga przetrwanie w 2 przedklinicznych formach glejaka
wielopostaciowego (Antiparasitic mebendazole shows survival benefit in 2
preclinical models of glioblastoma multiforme), Ren-Yuan Bai, Verena Staedtke,
Colette M. Aprhys, Gary L. Gallia and Gregory J. Riggins, Neuro Oncology,
(2011) 13(9): 974-982
(http://neuro-oncology.oxfordjournals.org/content/13/9/974.abstract):
...mebendazol
znacząco zwiększył szanse przetrwania do 63% w syngenicznych i obcogatunkowych
przeszczepach glejaka u myszy. Mebendazol został zatwierdzony przez amerykańską
Food and Drug Administration przeciwko infekcjom pasożytniczym, ma dobrze
udokumentowaną historię bezpiecznego działania na ludziach i był skuteczny w
naszych zwierzęcych modelach przy dawkach udokumentowanych jako bezpieczne dla
ludzi. Nasze odkrycia wskazują, że mebendazol jest możliwym lekiem przeciwko
guzowi mózgu, co powinno zostać dalej potwierdzone w testach klinicznych...
Ostatni
producent mebendazolu w Stanach Zjednoczonych, Teva Pharmaceuticals, ogłosił 7
października 2011 roku, że wstrzymuje produkcję tego produktu. Od grudnia 2011
nie jest on dłużej dostępny od żadnego producenta w USA. Nie podano żadnego
powodu tej dyskontynuacji, ale jest on rażąco oczywisty.
Na podstawie artykułu Gary Veya w magazynie Viewzone "What They (Big Pharma) Don't Want You To Know" http://www.viewzone.com/mebendazole.html. Tłumaczenie i opracowanie tekstu Marićih Hari
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz